کد مطلب:140574 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
زبان حال علیا مکرمه زینب خاتون
پس از تو جان برادر چه رنجها كه كشیدم
چه شهرها كه نگشتم چه كوچه ها كه ندیدم
بسخت جانی خود اینقدر نبوده گمانم
كه بی تو زنده ز دشت بلا بشام رسیدم
برون نمود در آندم چو شمر پیرهنت را
بتن ز پنجه ی غم جامه هر زمان بدریدم
زدم بچوبه ی محمل سر آنزمان كه سر نی
به نوك نیزه خولی سر چو ماه تو دیدم
میان كوچه و بازار شام پای برهنه
سر از خجالت نامحرمان بجیب كشیدم
شدم چو وارد بزم یزید بازوی بسته
هزا مرتبه مرگ خود از خدا طلبیدم
ولی باین همه شادمانم ای شه خوبان
كه نقد جان بجهان دادم و غم تو خریدم